Tuesday, February 27, 2007
peace?
Nature like human beings sometimes does not know the peace
Is there any peace?
When the wind disarrange the silence of sea
When reflex and the shadow do not let you attain the truth
When the snow falls down on ratoon
Has winter raped the spring?
Is there any peace in nature?
Thursday, February 22, 2007
love day iranian
The fafth day of esfand is women day in ancient history of
although. Iranian says women is love manifestation.
Esfandegan day is a love day in history of
Esfandegan is like a valentine.
For a love for a rose
Do not close your eyes
Can you see me?
Can you see my love?
Can you my rose?
If you are looking my rose my love please do not maul under your feets.
Do not reserve love in your pate
Release
Release
Until rose aroma say whit me that you love me
Love is for heart no for pate.
Love is a sentiment is not THOUGHT.
Sunday, February 18, 2007
snowfall in Completion bahman month
What a surpise
Ok
Snowfall in
Im very very happy
انگاری در اخرین روز ماه بهمن برف خواسته ضربه شصتی نشان دهد که اره داداش اونقدا هم بی بخار نیستیم عشقمون بکشه روز اخر بهمن هم می تونیم بیاییم عشقمون بکشه زمانی که زمین گرم شده و سبزه ها در اومدن می تونیم بیاییم
حتی اگر اون شهر تهران گند و کثیف( االبته از نظر اب و هوایی) باشه
Wednesday, February 14, 2007
and but love
And love
Before sunrise
Before a autuminal day
Before fall sourcherrys
There I fell in love
Alone like a lost dew in the forest
Sun? rain? Beachcomber?
Herself?
She herself did not know
Springs came and went
One thousand suns rose and down
But she still did not know I loved her
There was not any wind that my message send to her
Upshot I her center hundred doubt free denial
Wednesday, February 7, 2007
Meeting about weblog on TV in Iran
باور کنید که حقیقت دارد
ساعت یازده و نیم شب پای تلویزیون شبکه چهار در روز جمعه بنشینید و این برنامه را نگاه کنید در برنامه رو در رو می توانید گفتگوی دو بلاگر یعنی خوابگرد (سید رضا شکراللهی) و روزنامه نگار نو( مصطفی قوانلو قاجار) را به مجری گری دکتر الستی مشاهده کنید.
این گفتگو که قرار بود بیشتر چالشی باشد بین این دو بلاگر به بیان معضلات بلاگستان تبدیل شد و ...
امیدوارم درصد سانسوری های این گفتگو کم باشد و اولین بحث وبلاگی در تلویزیون ایران خوب از اب در بیاید
Sunday, February 4, 2007
martial cause foe despotism in mountain
دهه 50 و شروع مبارزات مسلحانه علیه رژیم پهلوی. همه چیز از اینجا شروع شد از میان همین کوه ها از میان سلسله جبال البرز در کوه های شمیران
شب بود همگی در پناگاه شیر پلا یا خواب بودند یا صحبت های شبانه خود را می کردند تا خوابشان برود و صبح کوه نوردی خود را ادامه دهند در میان سکوت کوهستان انفجاری رخ داد که صدایش کوه را فرا گرفت بازتاب صدا در کوه همه را اشفته کرد سر ها از پنجره بیرون امد و انجا بود که دریافتند مجسمه تاج مانند شاه در تپه روبرویی پناگاه فرو ریخته . انها بعد از انکه دریافتند مجسمه از بین رفته تصمیم گرفتند تا کوه نوردی را از همان موقع شب به سمت دربند تهران اغاز کنند تا مبادا ژاندارم ها به انها مشکوک شوند
کوه مامن و حیاتی بود برای انانکه برنامه های مسلحانه و خرابکارانه خود را بر علیه رژیم پهلوی سازماندهی کنند و گاها در همان جا تمرینات خود را پیگیری نمایند افراد سازمان ها بر این عقیده بودند که کوه مکان مناسبی است تا با هم صحبت کنند و به تشریح برنامه های خود بپردازند و هرگاه غریبه ای را دیدند که به انها نزدیک می شود بحث را تمام کنند و بازی های تفریحی که در کنار خود بود را اغاز می نمودند
از محمود احمدی نژاد رئیس جمهور فعلی ایران که به گفته خود با دوستانش در ان زمان ها به کوه می رفته و بحث های عقیدتی می کرده تا امثال رضا رضائی ها که متعلق به جنبش مسلحانه خلق ایران بودند. حزب ملل اسلامی از گروههای مسلحانه ای بود که در همان کوه دفن شد و بسیاری از مبارزان انها در همان کوه یا کشته شدند یا به اسارت دژخیمان شاه درامدند. اما بایستی بدانیم که فقط کوه های شمیرانات محل مناسبی برای برنامه ریزی گروهای مسلحانه و انتحاری نبود. در این میان خوب است به گروه فدائیان خلق هم اشاره کرد که محل شروع کار و پایان کارشان در جنگلهای و کوه های سیاهکل بود اسم ان گروه هم به سیاهکل معروف بود انها حیاتشان را در سال 55 از دست دادند و ترجیح دادند با وجود لطامات بسیار مبارزات مسلحانه را رها کنند
بهر ترتیب کوه مامن خوبی برای تمرینات و بحث ها و برنامه های این نوع سازمان ها و گروه ها بود امروز هیچ یک از ان گروها به غیر از موتلفه اسلامی زنده نیست یا اگر زنده است انچنان فاصله ای با مردم دارد که قابل تامل هم نیست در پست بعدی به وضعیت کوه های تهران بعد از انقلاب می پردازم
عکس ها به ترتیب
نمایی از شهر تهران در ارتفاعات تهران
دره معروف هملون که دارای غارهای بی شماری است
نمایی متفاوت از پناگاه کلکچال
نمایی از پناگاه پلنگ چال
برج معروف کلکچال
ابشار شیر پلا
mountain ارتفاعات تهران مکانی برای یارگیری سیاسی
دهه 50 و شروع مبارزات مسلحانه علیه رژیم پهلوی. همه چیز از اینجا شروع شد از میان همین کوه ها از میان سلسله جبال البرز در کوه های شمیران
شب بود همگی در پناگاه شیر پلا یا خواب بودند یا صحبت های شبانه خود را می کردند تا خوابشان برود و صبح کوه نوردی خود را ادامه دهند در میان سکوت کوهستان انفجاری رخ داد که صدایش کوه را فرا گرفت بازتاب صدا در کوه همه را اشفته کرد سر ها از پنجره بیرون امد و انجا بود که دریافتند مجسمه تاج مانند شاه در تپه روبرویی پناگاه فرو ریخته . انها بعد از انکه دریافتند مجسمه از بین رفته تصمیم گرفتند تا کوه نوردی را از همان موقع شب به سمت دربند تهران اغاز کنند تا مبادا ژاندارم ها به انها مشکوک شوند
کوه مامن و حیاتی بود برای انانکه برنامه های مسلحانه و خرابکارانه خود را بر علیه رژیم پهلوی سازماندهی کنند و گاها در همان جا تمرینات خود را پیگیری نمایند افراد سازمان ها بر این عقیده بودند که کوه مکان مناسبی است تا با هم صحبت کنند و به تشریح برنامه های خود بپردازند و هرگاه غریبه ای را دیدند که به انها نزدیک می شود بحث را تمام کنند و بازی های تفریحی که در کنار خود بود را اغاز می نمودند
از محمود احمدی نژاد رئیس جمهور فعلی ایران که به گفته خود با دوستانش در ان زمان ها به کوه می رفته و بحث های عقیدتی می کرده تا امثال رضا رضائی ها که متعلق به جنبش مسلحانه خلق ایران بودند. حزب ملل اسلامی از گروههای مسلحانه ای بود که در همان کوه دفن شد و بسیاری از مبارزان انها در همان کوه یا کشته شدند یا به اسارت دژخیمان شاه درامدند. اما بایستی بدانیم که فقط کوه های شمیرانات محل مناسبی برای برنامه ریزی گروهای مسلحانه و انتحاری نبود. در این میان خوب است به گروه فدائیان خلق هم اشاره کرد که محل شروع کار و پایان کارشان در جنگلهای و کوه های سیاهکل بود اسم ان گروه هم به سیاهکل معروف بود انها حیاتشان را در سال 55 از دست دادند و ترجیح دادند با وجود لطامات بسیار مبارزات مسلحانه را رها کنند
بهر ترتیب کوه مامن خوبی برای تمرینات و بحث ها و برنامه های این نوع سازمان ها و گروه ها بود امروز هیچ یک از ان گروها به غیر از موتلفه اسلامی زنده نیست یا اگر زنده است انچنان فاصله ای با مردم دارد که قابل تامل هم نیست در پست بعدی به وضعیت کوه های تهران بعد از انقلاب می پردازم