life is here

بگو نه NO

بگو نه به خط کشیدن رو پر پرواز رویا
بگو نه به سنگ پروندن به قناری به شقایق
به سیاه کردن آیینه به قفس کردن مهتاب

بگو نه به سنگسار دو تا پروانه ی عاشق
ردشو از ترس و به سایه بگو نه
بگو نه که کوچه گلبارون شه
به سکوت و شب بگو نه
بگو نه که عاشقی آسون شه

دریا خزر caspian sea

به مناظره ات نشستم
به مناظره ات نشسته ام ای دریا

گنجشک passerine

درختای مُرده هنوز ، خوابِ پرنده میبینن // پرنده های بی درخت رو سیمای برق میشینن

ترک crack

گاهی صفحه ی دل آدم این طوری می شود
ترک بر میدارد  ترک بر میدارد هر آنچه که در دل و فکر بوده
و چه تلخ و چه سیاه

لبخند smile

هدی صابر hoda saber

این روزها که هدی صابر دربند است دوباره تصمیم گرفتم در میان عکسهام به دنبال عکسی از هدی صابر عزیزباشم که یادی از او کنم  که جز این عکس چیزی از ایشون پیدا نکردم و حسرت می خورم من که با این استاد خوبم از نزدیک برخورد  داشتم چرا عکس نزدیکتری نگرفتم؟ این عکس مربوط به  تیر 86 می باشد که جلسات هشت فراز هزار نیاز با نگاهی تاریخی به تاریخ معاصر هدی صابر هر سه شنبه کلاس داشت. جمله زیبایی از اوست که می گوید :
عشق منش و روش ثابت اند اما مشی شناور است متناسب با شرایط روزگار

هدی صابر روزنامه نگار ، مترجم ، و فعال ملی مذهبی و از گردانندگان مجله توقیف شده "ایران فردا" است.^[۱][۲]
آقای صابر ۸ بهمن ۱۳۷۹ دستگیرشد و پس از پایان محاکمه اش در روزهای ۱۴ و ۱۵ اسفند ، در ۲۱ اسفند ۱۳۸۰ با سپردن ۱۳۰ میلیون تومان وثیقه آزاد شد.^[۳]
در ۲۰ اردیبهشت ۱۳۸۲، توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران (در پشت در های بسته) به ده سال زندان و ده سال محرومیت از حقوق اجتماعی محکوم شد . او و تقی رحمانی و رضا علیجانی که تقاضای تجدید نظر کرده بودند تا برگزاری دادگاه تجدید نظر آزاد شدند امامجددا ۲۵ خرداد همین سال آنها بدون ارائه هیچ دلیل قانونی و بدون دسترسی به وکیل خود بازداشت شدند و سه ماه در انفرادی به سر بردند. ۲۳ مهر غلامحسین الهام سخنگوی قوه قضاییه ایران بدون اینکه مشخص کند دادگاه آنها کی و کجا برگزار شده است اعلام کرد که این سه روزنامه نگار "محکومیت حبس خودرا در زندان آغاز کرده اند" . ۱۲ اردیبهشت سال بعد(۱۳۸۳)به رضا علیجانی اطلاع داده شد دادگاه تجدید نظر پرونده آنها بدون حضورخود متهمان و وکلایشان، برگزار شده است. هدی صابر به پنج سال و نیم زندان محکوم شده بود