منم روزی زمین تنهاترین خاک خدا
همه تنم در حسرت یه جای پا
جزیره ام جزیره ای که همیشه تو غربتم
تنهام نذار ای رهگذر
من تشنه ی محبتم
تو ندیدی
چه غریبه جزیره
یه خاک توی آب اسیره
همیشه تو هراس مرگه
که روزی زیر آب نمیره
منم تنهاترین جزیره ی روی زمین
تو میدونی درد منو غربت نشین
جزیره یی پابسته ام
شده بن بست دنیای من
ای رهگذر از بی کسی شده مسموم هوای من
----------------------------------------
عکسی که می بینید مربوط به دریاچه ایی است که در شمال ایران است و در وسط این دریاچه جزیره یی کوچک و زیباست
No comments:
Post a Comment