Meadow

حرف هایم ، مثل یک تکه چمن روشن بود

من به آنان گفتم:
آفتابی لب درگاه شماست
كه اگر در بگشایید به رفتار شما می تابد
و به آنان گفتم: سنگ آرایش كوهستان نیست
همچنانی كه فلز ، زیوری نیست به اندام كلنگ
در كف دست زمین گوهر ناپیدایی است
كه رسولان همه از تابش آن خیره شدند
پی گوهر باشید ، لحظه ها را به چراگاه رسالت ببرید
و من آنان را ، به صدای قدم پیک بشارت دادم
و به نزدیکی روز ، و به افزایش رنگ
به طنین گل سرخ ، پشت پرچین سخن های درشت...

// سهراب سپهری

عکس مربوط می شود به دشتی که در جاده پلور به لاریجان است